Jy was die rede
vir die vonkel
in my oog
na my besoek
aan die
ginekoloog.
9 maande later
laat breek
jy my water.
Jou eerste babagil
het my met
dankbaarheid gevul.
Daar was jou eerste
glimlag,
tand,
treë,
woord,
skooldag,
die matriekafskeid,
jou gradeplegtigheid,
verlowing,
troue
en vandag se vreugde
oor daardie bondeltjie
wat jy jou eie kan noem.
Lank reeds nadat jy
jou eie het wie jy
saans in die bed sit
en vir wie jy konstant
op jou knieë bly
om voor te bid...
ja, lank reeds
na dit alles
bly jy steeds
Ma se kind.
No comments:
Post a Comment